DAGELIJKS LEVEN – MEUBILAIR

De vloertegels versierden de vloeren van zowel religieuze als seculiere bouwwerken van een bepaalde stand (winkels, herenhuizen…).

Hier zijn de geglazuurde terracotta tegels groen op een zwarte ondergrond en oker op een rode ondergrond versierd met geometrische motieven en Franse lelies.

In tegenstelling tot de kist wordt de kast niet bewogen en blijft deze altijd op zijn plaats staan. Hierin bewaart men reservekleding, waardevolle spullen, wapens, serviesgoed, sieraden, papieren, boeken… pas vanaf de 18^e eeuw krijgt hij een naam die zijn functie nauwkeurig omschrijft: een linnenkast, een servieskast, een klerenkast, een vitrinekast om het serviesgoed uit te stallen, een boekenkast…  

Deze volledig demonteerbare tafel stelde de geldwisselaar, die toentertijd van jaarmarkt naar jaarmarkt reisde, in staat om buitenlands geld te wisselen. Met een lade met vakken en een schuifblad.

Het voetstuk bestaat uit drie draaiende voeten die ieder versierd zijn met de drie zelfde wapenschilden: kasteel, adelaar en band.

Elke voet draait, zodat deze ingeklapt kan worden en heeft op zijn uiteinde een dierenkop.

Dit soort kistjes bevatte belangrijke brieven of voorwerpen die door een koerier aan de ontvanger bezorgd werden. Dit soort kistjes heeft een handgreep en twee lussen op een van de lange zijden, waarmee de koerier dit aan zijn paard kon bevestigen of aan zijn ceintuur dragen.

In dit kistje werd de missaal, het misboek voor de gelovigen bewaard, waarin het belangrijkste van de missen en gebeden stond voor het vieren van de katholieke kerkdiensten.

In het deksel bevindt zich een zogenaamd “geheim” laatje, bedoeld om waardevolle documenten of voorwerpen te bewaren.

Dankzij zijn hengsel van smeedijzer kon deze kookketel boven het vuur opgehangen worden om maaltijden te bereiden. Deze rust op drie poten (drievoet) in de vorm van leeuwenpoten.

De haardijzers dienen om houtblokken in een open haard te plaatsen. Deze haardijzers zijn versierd met gezichten, karaffen, koorden en Franse lelies.

Tussen de 14^e en 17^e eeuw doen de kandelaars van messing en koper hun intrede in bepaalde huishoudens. Ter hoogte van de houder vergemakkelijken twee verticale openingen het verwijderen van de verbrande hiel van de kaars.

In de Middeleeuwen gebruikte men in Noord-Frankrijk raapzaadolie* en in Zuid-Frankrijk notenolie. Het alternatief voor de olielamp was toen de fakkel, die geschikt was voor een gebruik buiten, gevolgd door de vetkaars, voor het verlichten van het interieur.

*Plant die op koolzaad lijkt, gekweekt voor zijn oliehoudende zaad.

Deze ringen werden om de vinger of om de hals gedragen door middel van een ring om ze niet te verliezen of zich te laten ontvreemden.

Met de stamper, in combinatie met de vijzel (houder) konden voedsel, mineralen, planten, enz. vermalen worden.

Mineralen werden gebruikt om pigmenten te bereiden, terwijl planten dienden voor het vervaardigen van geneeskrachtige preparaten (infusies, zalfjes…).

Het hier als hanger gedragen zegel is een stempel waarin de persoonlijke tekens van een soevereine autoriteit, een corporatie of een eenvoudige burger gegraveerd waren. Men drukt het op een zachte stof, was of lood, zodat de aldus verkregen afdruk in reliëf de authenticiteit bevestigt.